Nog meer ziektebeelden - Evenwichtblog

Ga naar de inhoud
Troebelingen in het glasvocht
10 mei 2016

Nooit van gehoord, maar de afgelopen maanden zie ik overdag zwarte vlekken bewegen in mijn linkeroog. Het is net of er een motvlinder langs me heen gaat. Ook denk ik beesten te zien lopen op het laminaat. Als het donker is, is de zwarte vlek wit geworden en schiet soms als een flitslicht voorbij. Het doet zich voor als ik een tijdje zit en dan op sta. Eerst dacht ik dat het door de bril kwam, maar als deze af is zie ik dezelfde verschijnselen.
Op http://oogziekenhuis.me/ staat het volgende:
Troebelingen die in het gezichtsveld bewegen worden door veel mensen waar-genomen. Niet altijd vallen deze troebelingen op. Tegen een lichte achtergrond zijn de vlekjes vaak duidelijker. Het glasvocht (ook wel glasachtig lichaam genoemd) is een gelei die het grootste gedeelte van het oog opvult. Het bevindt zich achter de ooglens. Indien u plotseling meer zwevende vlekjes, een grotere vlek of waas ziet, lichtflitsen waarneemt of last krijgt van verminderd zicht dient u contact op te nemen met een oogarts.

Met de huisarts afgesproken dat ik mij weer meld wanneer de klachten erger worden.
Diabetes nu redelijk onder controle
10 mei 2016

Na een lange periode van te hoge Cholestorol, HbA1c en eiwit in de urine nu eindelijk goed nieuws.
Het streefdoel van de bloedsuikerwaarden ligt nu 70% binnen het gestelde doel en zelfs 28% er boven. Slechts 2% er onder. Dit zijn voor mij ongekende waarden en ben ik heel blij mee. De Cholestorol is 3,9 (normaal 4), LDL-Cholestorol 2,3 (normaal 2,5), HbA1c is 46 (was de laatste keer 57) en de kreatinine (eiwit in de urine,lekkende nierfilter) is 9,7 en was 49.
En nu is het de kunst om de waarden te handhaven.

Ik heb mij aangemeld bij het Diabetestrefpunt.nl bij de groep “Leven met Polyneuropathie” waar lotgenoten hun verhaal doen.
Klikgebit
10 mei 2016

Na de implantaten operatie is maandag 9 mei mijn nieuwe gebit geplaatst. Op de onderkaak klik ik nu het ondergebit vast. Ik heb weer een bek vol tanden en dat is na een week of zeven wel weer even wennen. Het mechanisme werk prima. Nu voorzichtig weer gaan bijten (nee, ik ben geen vampier). Over twee weken nog even controle bij de tandtechnicus en dan een afspraak maken bij de implantoloog in Hurdegaryp.
De Implantaten
19 februari 2016

“Als je mooi wilt zijn moet je pijn lijden”
Ik ben al mooi en heb (tot nu toe) geen pijn gehad!
Mijn verzoek bij de zorgverzekeraar voor het plaatsen van twee implantaten in mijn onderkaak werd eerst afgewezen, omdat er nog geen aanvullende informatie was gestuurd door mijn tandarts. Dit was eind december. Nog geen week later alsnog bericht dat het wordt vergoed. Meteen hing Dental Clincs uit Hardegarijp aan de lijn voor het maken van een afspraak. Implantoloog Pini Reisman gaat deze ingreep uitvoeren. Mijn tandtechnicus Boersma had mij al verteld dat dit een hele goede was, zo niet de beste van Friesland. Dan ben je al een beetje gerustgesteld maar toch gespannen en zenuwachtig, ja al weken van tevoren. Naar de tandarts om twee implantaten te plaatsen in mijn onderkaak. Mijn gebitsprothese was al lang aan vervanging toe. Het zit er al 8 jaar in. Het boven gebit was al een paar keer kapot gegaan en weer gerepareerd. Acht jaar geleden toen ik mijn nieuwe gebit kreeg was er al sprake van om implantaten te plaatsen, maar dat durfde ik nog niet aan. En nu is het zover. Op 18 februari 2016 om 12:00 uur begint de ingreep en rond 13:00 uur moet het klaar zijn. Drie dagen van tevoren beginnen met 2x per dag spoelen met Chloorhexidine. 1 uur voor de ingreep medicijnen innemen: 6 tabletten Amoxicilline (500mg) en 1 tablet Diclofenac (50mg). Ja, je krijgt heel wat voor de ‘kunst’ kiezen, nou ja….
Een week voor de ingreep een acute peesontsteking in mijn linker pols en dit was niet de eerste keer op deze plek. Vrijdagmorgen bellen met de huisarts. Vol, of ik maandag om 8:10 langs kan komen. Nee dus, ik wil nu geholpen worden, ik heb nu pijn. Vanmiddag maar even terugbellen of ik nog pijn heb. Maar zover kwam het niet. Ik kreeg een mailtje van de apotheker dat er medicijnen klaar liggen. Er direct naar toe. En ja hoor de huisarts heeft medicijnen voorgeschreven om mijn ontsteking te lijf te gaan. Ik heb ‘s middags de assistente van de huisarts opgebeld en haar bedankt voor de snelle actie. Oh heeft de huisarts het al opgestuurd…..
En de pijnplekken op mijn lichaam zijn legio. Vingerkootjes en rechter knie i.v.m. artrose. Beide heupen (ook kunst). En dan heb ik het nog niet eens over mijn evenwichtsstoornissen die net zo vrolijk mee gaan doen. Ook een periode onrustig geslapen en hele rare dromen over een Vlaamse die je plat wil knuffelen. Maar na de behandeling en de herstelperiode gaat de zon weer schijnen en zijn alle kwalen verdwenen.
Het is zover. Ik hoor in de wachtkamer een mannenstem roepen “Brinkman!”. Het is implantoloog Reisman. Gedwee loop ik mee naar de behandelkamer waar assistente Marie-Therese Stander drukdoende is om alles in gereedheid te brengen.
Vooraf heb ik Reisman gevraagd of hij wel de juiste spuiten heeft die hij mij gaat toedienen. Hij keek verbaasd. Ben je dan ergens allergisch voor, vroeg hij. Nee hoor, zei ik, op 18 augustus 1993 is mijn moeder overleden in het MCL door een medische fout. Zij kreeg een verkeerde spuit en was binnen een minuut dood. Ik gebruik altijd dezelfde verdoving, zei de tandarts, maar begreep mijn reactie. Het toeval is, het is vandaag ook de 18e.
Ik ga op de behandelstoel zitten (nou ja, eigenlijk liggen) en wordt meteen steriel ingepakt en krijg een mooi groen mutsje op. Het gebit gaat uit mijn mond, zodat ik niet ga klappertanden. Daar zit je dan met de bek zonder tanden…. Het is ook meteen aanpakken geblazen. Ik krijg de verdoving toegediend. Een serie prikken dalen neer op mijn tandvlees. Na de tiende prik ben ik gestopt met tellen, maar er kwamen er nog wel meer. Geruststellend zei Reisman dat ik nu het ergste achter de rug had. Ik moet zeggen dat het wel mee viel. Ik heb zelfs de eerste prik niet gevoeld. Even de verdoving z’n werk laten doen en de ingreep kon beginnen. Er werd een sneetje in mijn tandvlees gemaakt. Tegelijkertijd hield de assistente een afzuig slurf slangetje paraat om het bloed en vocht weg te zuigen. Het tandvlees werd vervolgens opzij geschoven zodat de bovenkant van de onderkaak vrij kwam te leggen. Het bot werd bewerkt met een metalen haakje en het leek wel dat het vlak werd geschuurd. Daarna kwam de boormachine tevoorschijn. Jullie snappen natuurlijk wel dat dit geen Black&Decker van de Gamma was, maar een mini waterboortje. Met een uiterste precisie werden er twee gaatje in het bot geboord. Vrijwel direct werden de Implantaten geplaatst. Ze staan keurig symmetrisch naast elkaar zodat het geen storende factor voor mijn evenwichtsstoornissen is. Daarna werd met naald en draad het tandvlees boven het bot weer gehecht. Ook hier een groot aantal hechtingen. Het voelt als een rollade. Gelukkig knipt de assistente de draad af, volgens mij heeft ze één snorhaartje van mij meegepikt. Gelukkig was die grijs van kleur. Met een diepe zucht ging ik weer overeind zitten. Reisman en assistente Marie-Therese konden er wel om lachen. Klaar met bovengebit weer in en voor de komende twintig minuten bijtende op een prop en een cool pack onder mijn kin, zat het erop. Ik kreeg nog instructies mee voor de komende dagen.
Naar de wachtkamer, want ik wilde nu wel naar huis, het was daar druk en mijn vrouw had niet in de gaten dat ik al klaar was maar ik kon niks zeggen. Ik ben er voorzichtig naar toegelopen en met een blad in mijn hand heb ik haar een mep gegeven, zij schrok er van, nu al klaar. Ja het is snel gegaan. De Behandeling duurt normaal zo’n 45 minuten. Nu was ik binnen een half uur al klaar. De komende veertien dagen heb ik nog geen ondergebit en kan dus nog niet kauwen. Vloeibaar voedsel de komende tijd. Goh, wal zal ik afvallen. Op 3 maart controle en als het goed is wordt ‘s middags het ondergebit er provisorisch opgezet. In een later, als de implantaten goed vastzitten, stadium krijg ik een nieuw onder- en bovengebit.
Gelukkig heb ik dan weer de bek vol tanden…….
Weer eens wat anders: erysipelas
25 augustus 2015

In het afgelopen weekend kreeg ik ineens hevige pijn in mijn linker oor. Ik ben maandag naar de huisarts gegaan omdat het nog niet over was.
En wat bleek, geen oorpijn maar erysipelas. Mijn linker oor, wang en kaak is wat dik en pijnlijk.
En dat is: Wondroos of belroos is een acute ontsteking van de diepe lagen van de huid en het onderhuidse weefsel. Het wordt gekenmerkt door een scherp begrensde vuurrode en gezwollen huid, pijn, hoge koorts met koude rillingen, vermoeidheid, duizeligheid, flauwte, hoofdpijn en soms braken…
Ik heb nu voor de komende 10 dagen een Penicilline kuur gekregen (4 tabletten per dag). Mijn huisarts gaf aan dat het hebben van diabetes één van de oorzaken is.
Terug naar de inhoud